Muhammad Ali

Muhammad Ali był mistrzem boksu wagi ciężkiej, z imponującym rekordem 56 zwycięstw, pięcioma porażkami i 37 nokautami, zanim przeszedł na emeryturę w boksie w 1981 roku w wieku 39 lat. Był również znany ze swojej odważnej publicznej postawy przeciwko wojnie w Wietnamie. Filantrop i działacz społeczny, powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych sportowców XX wieku. Muhammad Ali został złotym medalistą olimpijskim w 1960 roku i mistrzem świata wagi ciężkiej w boksie w 1964 roku.

Urodził się 17 stycznia 1942 roku w Louisville w stanie Kentucky. Nazywał się Cassius Marcellus Clay Jr. Już w młodym wieku pokazał, że nie boi się żadnej walki – na ringu i poza nim. Dorastając na podzielonym Południu, na własnej skórze doświadczył uprzedzeń rasowych i dyskryminacji. W wieku 12 lat Clay odkrył swój talent do boksu dzięki dziwnemu zrządzeniu losu. Po tym, jak jego rower został skradziony, Clay powiedział policjantowi, Joe Martinowi, że chce pobić złodzieja. „Cóż, lepiej naucz się walczyć, zanim zaczniesz wyzywać ludzi” – podobno powiedział mu wówczas Martin. Oprócz tego, że był policjantem, Martin trenował także młodych bokserów w lokalnej siłowni. I tak Clay zaczął pracować z Martinem, aby nauczyć się boksu i wkrótce rozpoczął swoją wielką karierę bokserską. W pierwszym amatorskim pojedynku w 1954 roku wygrał walkę nie jednogłośną decyzją. W 1956 roku Clay wygrał turniej Golden Gloves, turniej dla nowicjuszy w wadze półciężkiej. Trzy lata później wygrał National Golden Gloves Tournament of Champions, a także krajowy tytuł Amateur Athletic Union w wadze półciężkiej.

Złoto olimpijskie

W 1960 roku Clay zdobył miejsce w olimpijskiej drużynie bokserskiej Stanów Zjednoczonych i udał się do Rzymu we Włoszech, aby rywalizować z najlepszymi bokserami świata. Mając sześć stóp i trzy cale wzrostu, Clay był imponującą postacią na ringu, ale stał się również znany ze swojej błyskawicznej szybkości i fantazyjnej pracy nóg. Po wygraniu pierwszych trzech pojedynków pokonał Zbigniewa Pietrzkowskiego z Polski i zdobył złoty medal olimpijski w wadze półciężkiej.

Po zwycięstwie olimpijskim Clay został ogłoszony amerykańskim bohaterem. Wkrótce przeszedł na zawodowstwo dzięki wsparciu Louisville Sponsoring Group i nadal pokonywał wszystkich przeciwników na ringu.

Konwersja na islam

Clay dołączył do czarnej muzułmańskiej grupy Nation of Islam w 1964 roku. Początkowo nazywał się Cassius X, zanim zdecydował się na imię Muhammad Ali. Bokser ostatecznie przeszedł na ortodoksyjny islam w latach 70.

Sprawa Wietnamu i Sądu Najwyższego

Ali rozpoczął inny rodzaj walki ze swoimi otwartymi poglądami przeciwko wojnie w Wietnamie. Powołany do wojska w kwietniu 1967 r., odmówił służby, argumentując, że był praktykującym muzułmańskim pastorem, którego przekonania religijne uniemożliwiały mu walkę. Został aresztowany za popełnienie przestępstwa i niemal natychmiast pozbawiony tytułu mistrza świata i licencji bokserskiej.

Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych wytoczył Alemu sprawę sądową, odrzucając jego wniosek o przyznanie mu statusu osoby odmawiającej służby wojskowej ze względu na sumienie. Został uznany winnym naruszenia przepisów dotyczących służby selektywnej i skazany na pięć lat więzienia w czerwcu 1967 r., Ale pozostał wolny, odwołując się od wyroku.

Nie mogąc w międzyczasie brać udziału w turniejach, Ali stracił ponad trzy najlepsze lata swojej sportowej kariery, ale gdy wrócił na ring w 1970 roku, wygrywając z Jerrym Quarrym, a Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych ostatecznie uchylił wyrok skazujący w czerwcu 1971 roku.

Diagnoza – Parkinson

W 1984 roku Ali ogłosił, że cierpi na chorobę Parkinsona, zwyrodnieniową chorobę neurologiczną. Mimo postępującej choroby Parkinsona i wystąpienia zwężenia kanału kręgowego pozostał aktywny w życiu publicznym.

Kilka lat przed śmiercią Ali przeszedł operację zwężenia kanału kręgowego, stanu powodującego zwężenie kręgosłupa, co znacznie ograniczało jego zdolność poruszania się i komunikowania.

Pomimo tego, bedąc na  emeryturze poświęcił większość swojego czasu filantropii. Przez lata wspierał między innymi Olimpiady Specjalne i Fundację Make-A-Wish, a w 1996 roku zapalił znicz olimpijski na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie

Podróżował do wielu krajów, w tym do Meksyku i Maroka, aby pomagać potrzebującym. W 1998 roku został wybrany na Posłańca Pokoju Organizacji Narodów Zjednoczonych ze względu na swoją pracę w krajach rozwijających się.

Nagrody

W 2005 roku Ali otrzymał od prezydenta George’a W. Busha Prezydencki Medal Wolności.

Wkrótce po inauguracji prezydenta Obamy w 2009 r. Ali otrzymał Nagrodę Prezydenta od NAACP za zasługi w służbie publicznej.

Centrum Muhammada Alego

W 2005 roku w swoim rodzinnym mieście Louisville w stanie Kentucky Muhammad Ali otworzył Muhammad Ali Center.

„Jestem zwykłym człowiekiem, który ciężko pracował, aby rozwinąć talent, który otrzymałem” – powiedział. „Wielu fanów chciało zbudować muzeum, aby uhonorować moje osiągnięcia. Chciałem czegoś więcej niż budynku do przechowywania moich pamiątek. Chciałem miejsca, które inspiruje ludzi do bycia najlepszymi w tym, co chcą robić, i zachęcania aby szanowali się nawzajem”.

Smierć

Muhammad Ali zmarł 3 czerwca 2016 r. w Phoenix w Arizonie po hospitalizacji z powodu problemu z oddychaniem. Miał 74 lata.

Wielki sportowiec bedący legendą boksu cierpiał na chorobę Parkinsona i zwężenie kręgosłupa a na początku 2015 roku walczył z zapaleniem płuc i był hospitalizowany z powodu ciężkiej infekcji dróg moczowych.

Oto lista niektórych z jego najlepszych cytatów:

1. „Unosić się jak motyl, żądlić jak pszczoła. Jego ręce nie mogą trafić tego, czego nie widzą jego oczy. Teraz mnie widzisz, teraz nie. George myśli, że to zrobi, ale wiem, że nie ”.

2. „Służba innym to czynsz, który płacisz za swój pokój tu na ziemi”.

3. „Jestem młody, przystojny, szybki. Nie da się mnie pokonać”.

4. „Nie licz dni, spraw, by dni się liczyły”.

5. „Jeśli mój umysł może to pojąć, a moje serce może w to uwierzyć – wtedy mogę to osiągnąć.” Według Associated Press Jesse Jackson powiedział to już w 1983 roku, a Ali użył tego w swojej książce z 2004 roku.

6. „Trudno być pokornym, kiedy jest się tak wspaniałym jak ja”.

7. „To nie góry, na które trzeba się wspinać, wyczerpują cię; to kamyk w twoim bucie”.

8. „Jeśli nawet marzysz o pokonaniu mnie, lepiej obudź się i przeproś.”

9. „Przechwalanie się” ma miejsce, gdy ktoś coś mówi i nie może tego zrobić. Robię, co mówię.

10. „Jestem najwspanialszy, powiedziałem to, zanim jeszcze wiedziałem, że jestem”.

11. „Tylko człowiek, który wie, jak to jest być pokonanym, może sięgnąć do dna swojej duszy i wymyślić dodatkową uncję mocy potrzebną do wygrania, gdy mecz jest wyrównany”.

12. „Jestem taki wredny, że medycyna jest chora”.

13. „Powinienem być znaczkiem pocztowym. To jedyny sposób, w jaki kiedykolwiek zostanę polizany”.

14. „Niemożliwe to tylko wielkie słowo rzucane przez małych ludzi, którym łatwiej jest żyć w świecie, który im dano, niż odkrywać moc, którą mają, aby go zmienić. Niemożliwe nie jest faktem. To jest opinia. Niemożliwe nie jest deklaracją. To wyzwanie. Niemożliwe jest potencjalne. Niemożliwe jest tymczasowe. Nie ma rzeczy niemożliwych.”

15. „Ten, kto nie ma dość odwagi, by podjąć ryzyko, niczego w życiu nie osiągnie”.

16. „Człowiek, który w wieku 50 lat patrzy na świat tak samo, jak w wieku 20 lat, zmarnował 30 lat swojego życia”.

17. „Jeśli potrafią zrobić penicylinę ze spleśniałego chleba, z pewnością mogą zrobić coś z ciebie”.

18. „Wstrząsnąłem światem. Ja! Whee!”

19. „Nienawidziłem każdej minuty treningu, ale powiedziałem:„ Nie poddawaj się. Przecierp teraz i żyj przez resztę życia jako mistrz”.

20. „W domu jestem miłym facetem: ale nie chcę, żeby świat się dowiedział. Odkryłem, że pokorni ludzie nie zachodzą daleko”.

21. „Człowiek, który nie ma wyobraźni, nie ma skrzydeł”.

22. „On (Sonny Liston) jest zbyt brzydki, by być mistrzem świata. Mistrz świata powinien być taki jak ja!”

23. „Jestem astronautą boksu. Joe Louis i Dempsey byli tylko pilotami odrzutowców. Jestem w swoim własnym świecie”.

24. „Walczyłem z aligatorami. Walczyłem z wielorybem. Zrobiłem kajdanki z piorunem. I wrzuć grzmot do więzienia”.

25. „Nienawiść do ludzi z powodu ich koloru jest zła. I nie ma znaczenia, który kolor powoduje nienawiść. To po prostu złe”.

26. „To nie jest chwalenie się, jeśli możesz to poprzeć”.

27. „Jestem najbardziej rozpoznawalnym i kochanym człowiekiem, jaki kiedykolwiek żył, ponieważ nie było satelitów, gdy Jezus i Mojżesz byli w pobliżu, więc ludzie daleko w wioskach o nich nie wiedzieli”.

28. „To tylko praca. Trawa rośnie, ptaki latają, fale uderzają w piasek. Biję ludzi”.

29. „Nie jestem najlepszy, jestem podwójnie największy”.

30. „Żyj codziennie tak, jakby to był twój ostatni dzień, bo pewnego dnia będziesz miał rację”.